2024 Auteur: Priscilla Miln | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-18 07:26
Er zijn verschillende varianten van de Belgische Herder. En een daarvan is de Groenendaeler - een hondenras dat niet alleen in België beroemd is geworden. Deze dieren zijn erg populair in veel Europese landen vanwege hun uiterlijke charme, vrolijke goedaardige karakter en toewijding.
Beschrijving van het ras
Deze honden onderscheiden zich door hun verbazingwekkende schoonheid en artikel. Uiterlijk lijkt op een wolf, de Groenendael heeft een zwarte zijdeachtige en dichte vacht met een dikke ondervacht. Dikker in de nek, het lijkt op een chique franje en vormt prachtige franjes op de heupen en staart.
Een rechte rug, opgetrokken buik, trots geplant hoofd en ontwikkelde spieren geven het beeld een zeer harmonieuze uitstraling. De schofthoogte is van 58 tot 63 centimeter, gewicht - ongeveer 30 kg. Een van de vereisten voor het exterieur zijn bruine ogen (hoe donkerder hoe beter), evenals rechtopstaande, ronde oren. Het wordt als acceptabel in kleur beschouwd om een kleine witte stropdas op de borst en dezelfde markeringen op de poten te hebben.
Iedereen die deze herder minstens één keer ziet, zal zeker de wens hebben om meer in detail te weten te komen wat voor soort hondenras de Groenendaeler is. Hun foto's boeien en verbazen met de verbazingwekkende schoonheid en kracht van dieren.
Oorsprong van het ras
Herdershonden bestaan al sinds mensenheugenis in België. Er wordt aangenomen dat ze afstammen van herdershonden die uit Midden-Europa zijn meegebracht en gekruist met mastiffs en deerhounds. Ze hadden allemaal een andere vacht en kleur. En pas in 1891 werden verschillende variëteiten van dit ras beschreven door een plaatselijke professor van de faculteit Diergeneeskunde en werd voorgesteld om rasstandaarden te onderscheiden afhankelijk van de lengte van de vacht en de kleur.
Zo werd de zwarte halflangharige Belgische herdershond geïdentificeerd, die de naam "Grunendael" kreeg door de naam van een plaats in de buurt van Brussel, waar de hondenfokker Nicholas Roz jarenlang bezig was met fokken en verbeteren dit ras. Later begonnen veel andere steden in België met het fokken van deze honden, en pas in 1910 werden de normen definitief gevormd, waaraan het hondenras Grunendal vandaag nog steeds voldoet.
Kenmerken van het ras
Deze honden hebben een atletische, gespierde bouw en veelzijdige vaardigheden die enige hondentraining vereisen. Vanaf zeer jonge leeftijd streven ze ernaar om hun territorium te beschermen en de eigenaar te beschermen. Groenendael is een mensgericht hondenras. Daarom hebben ze constante communicatie, gezamenlijke wandelingen en dagelijkstrainingen.
Deze honden spelen graag de rol van een metgezel en worden lid van het gezin. Zo'n herdershond in een kennel zetten is dus niet helemaal verstandig. Groenendaelers passen zich gemakkelijk aan nieuwe omstandigheden aan en zijn erg gehecht aan hun eigenaar, wat een voorbeeld is van toewijding aan de hond.
Karakter
Tijdens de ontwikkeling van het ras was intelligentie een van de selectiecriteria, waardoor deze honden over uitstekende mentale vermogens en een uitstekend geheugen beschikken. Ze zijn erg intelligent, in staat om snel en gemakkelijk alle trucjes te leren. Als afstammelingen van herdershonden streven ze ernaar om het zwakste lid van de familie onder hun hoede te nemen, die overal wordt begeleid (gehoed) en klaar staat om te beschermen indien nodig.
Grunendal hondenras is begiftigd met een hoge mate van activiteit en kracht. Foto's die de kenmerken van Belgische herders en hun gedrag tijdens lessen en trainingen beschrijven, laten zien hoe mobiel, sierlijk en snel ze zijn. Deze honden zijn totaal ongeschikt om aan de lijn te houden. Ze moeten een dagelijkse lading krijgen, constant aan het werk en in beweging zijn. Lange tijd inactief zijn kan een golf van energie veroorzaken die in een ongewenste richting wordt gestuurd.
Grunendael is een hondenras dat zich onderscheidt door speciale toewijding aan de eigenaar. Ze kunnen goed overweg met kinderen en andere huisdieren. Ze kunnen echter agressief zijn tegenover andere honden en hebben de neiging om katten te achtervolgen.
Gebruik
Hoewel het ras werd gefokt als herder, worden deze honden tegenwoordig bijna nooit gebruikt voor het weiden van vee. Maar ze tonen hun instinct heel goed als ze in zulke omstandigheden komen dat ze de kudde kunnen observeren. Bij het fokken van deze herdershonden werd veel aandacht besteed aan de resultaten van wedstrijden en tentoonstellingen, waardoor vele vertegenwoordigers van het Groenendaeler ras prijzen winnen in disciplines als herdersdienst, ring, behendigheid, etc.
Er is veel vraag naar de werkkwaliteiten van deze honden bij veel activiteiten. Ze worden gebruikt in dienst van het leger en de politie, waarbij ze vaak de voorkeur geven aan Duitse herders. Om de functies van een oppas uit te voeren en uitstekend toezicht te houden op kinderen, criminelen op te sporen en vast te houden, deel te nemen aan zoek- en reddingsoperaties en bewakingstaken uit te voeren - een taak die het Groenendaeler hondenras gemakkelijk aankan.
Hondenverzorging
Het onderhoud van honden van dit ras veroorzaakt niet veel problemen. Dieren zijn erg pretentieloos, dik lang haar maakt het gemakkelijk om alle weersomstandigheden te doorstaan. Daarom kan de hond zowel in het appartement als op straat veilig leven. Maar de omstandigheden om in een landhuis te wonen zijn het meest geschikt voor haar. Lange wandelingen en dagelijkse lichaamsbeweging zijn erg belangrijk voor dit ras.
Wol moet dagelijks worden geborsteld om klitten te voorkomen. Dit geldt vooral met het begin van de ruiperiode, die eenmaal per jaar plaatsvindt. De schuurondervacht is heel gemakkelijk te kammen, wat zorgt voorwol is helemaal gemakkelijk voor de eigenaar. Groenendaeler is een hondenras dat niet gewassen mag worden tenzij het absoluut noodzakelijk is. Hun wol is vrij taai en zijdeachtig, dus als er vuil aan blijft kleven, verkruimelt het heel gemakkelijk als het droogt, en laat het bijna geen sporen achter.
Eten
Dit ras vereist een verscheidenheid aan voedsel. Zelfs vlees moet worden gecombineerd met andere componenten. Voor de volledige ontwikkeling van een herdershond zijn eiwitten nodig (het wordt in grote hoeveelheden aangetroffen in voedingsmiddelen zoals melk, vlees, eieren, vis), koolhydraten (granen, bakkerijproducten) en vetten in de vorm van boter en plantaardige olie.
Vergeet bij het voeren van een hond met natuurlijke producten de vitamines en minerale supplementen niet. Het is onaanvaardbaar om het dier te veel te voeren, omdat dit ernstige ziekten van de lever en het hart bedreigt. Geef ook niet te veel botten en vet voedsel, dit kan allergische reacties veroorzaken.
Ouderschap en zorg
Grunendaelhonden zijn erg actief, dus als je ze niet traint, kun je veel last en klachten krijgen van buren. Daarom is het vanaf de eerste dagen van het verschijnen van een puppy in huis noodzakelijk om hem voldoende tijd en aandacht te geven, de gedragsregels te onderwijzen en aan te leren. Dit ras heeft, zoals we al hebben vermeld, maximale communicatie met de eigenaar nodig en het kan in verschillende vormen plaatsvinden. Het hondenras Grunendael vereist een breed scala aan activiteiten.
Hoe train je je huisdier zodat de ontwikkeling alomvattend is? Er zijn nogal wat trucjes in de vorm van spelen, zoeken naar verschillende dingen, enz. Het belangrijkste is dat de hond dit met plezier doet, grofheid en wreedheid jegens hem zal alleen maar wantrouwen jegens de eigenaar veroorzaken. Met een uitstekend geheugen en een hoge mate van gehoorzaamheid begrijpen deze honden gemakkelijk commando's en begrijpen ze snel wat er van hen wordt verlangd. Dankzij hun aangeboren gevoeligheid en alertheid kunnen ze als wachters worden gebruikt. Gemakkelijk te trainen voor betrouwbare bescherming tegen ongenode gasten en voor formele bescherming in de vorm van het geven van een stem, het hondenras Grunendael.
Een goede verzorging van de hond, werk aan zijn opvoeding en training zullen u in staat stellen veel plezier en plezier te beleven aan de aanwezigheid van deze viervoeter in uw huis. Lange wandelingen in de frisse lucht met zo'n metgezel en actieve spelletjes zullen het leven interessanter en gevarieerder maken.
Aanbevolen:
Het oudste hondenras: naam, beschrijving met foto, fok en genotype
Honden zijn de oudste soort, ouder dan de mens! Maar welk hondenras is het oudste? Dit is interessant voor veel dierenliefhebbers. Tegenwoordig zijn er veel rassen die kunstmatig zijn gefokt, maar in de mode zijn het zulke honden die door de natuur zelf zijn gemaakt! Vandaag zullen we kennis maken met de oudste hondenrassen, en de lijst van Amerikaanse wetenschappers die in 2004 een DNA-analyse hebben uitgevoerd om de oudste van de rassen te identificeren, zal ons hierbij helpen
Miniature Spitz: beschrijving van het hondenras en foto's
Velen geven de voorkeur aan miniatuurhondenrassen boven alle andere. Vooral de Duitse spits is populair
Een hondenras dat niet blaft. De Basenji is een hondenras dat nooit blaft
Er zijn nog steeds hondenrassen die niet door mensen zijn gefokt. Vandaag zullen we het hebben over de Basenji, een Afrikaans hondenras dat nooit blaft. Naast huisdieren, die zijn geregistreerd in gespecialiseerde clubs, leven tot op de dag van vandaag nog honden in de jungle. Pygmeeën zijn bevriend met ze, voed ze zodat ze helpen bij het jagen
Film "Mask": welk hondenras? Hondenras uit "The Mask"
Na het bekijken van de film bleef "The Mask" niet onverschillig voor de grappige viervoeter van de hoofdrolspeler. Velen vroegen zich af tot welk ras dit vrolijke en actieve huisdier behoort
Gryphon is een hondenras. Griffin hondenras - foto, prijs
Honden zijn bijna de oudste en meest populaire menselijke metgezellen. Alleen katten kunnen met ze concurreren, maar, zeggen ze, ze voegden zich veel later bij mensen. Bovendien hebben katten een zeer onafhankelijk karakter, en hoewel ze van hun baasjes houden, hebben ze op de een of andere manier hun eigen weg. Iedereen die een toegewijde vriend wil hebben die altijd naar je toe zal komen, zelfs als je in een slecht humeur bent, zal een hond kiezen