Aambeien tijdens de zwangerschap: symptomen, behandeling en gevolgen

2024 Auteur: Priscilla Miln | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-18 07:24

Volgens statistieken raadpleegt elke derde vrouw een arts met een probleem van aambeien tijdens de zwangerschap. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de ziekte geen normaal fysiologisch proces tijdens het baren. Dit is een ziekte die een geïntegreerde therapeutische benadering vereist, anders kunnen ernstige gevolgen niet worden vermeden. Informatie over de behandeling van aambeien tijdens de zwangerschap moet worden verstrekt door een arts. Alleen hij kan de geschiktheid van het voorschrijven van een bepaald medicijn adequaat beoordelen.

Ontwikkelingsmechanisme en kenmerken van de ziekte

Aambeien zijn een wijdverbreide vasculaire pathologie die zowel vrouwen als mannen treft. Bij veel zwangere vrouwen wordt de ziekte voor het eerst gediagnosticeerd, omdat de periode van het krijgen van een kind een provocerende factor is voor de ontwikkeling van de ziekte.

Bij elke persoon is het anale kanaal omgeven door holle plexus, waardoor zowel aders als slagaders passeren. Deze hemorrhoidale formaties zijn nodig om het proces van bloedvulling in de anus te reguleren. Dit zorgt voor de normale werking van het rectum: de ontlasting wordt er stevig in vastgehouden en de immuunbarrière tussen de omgeving en het lichaam blijft behouden.

Onder invloed van verschillende factoren kan er een ontstekingsproces ontstaan of kan er verstopping van bloedvaten optreden. Het natuurlijke resultaat is een afname van hun toon. Onder de druk van het bloed ontspannen ook de wanden van de bloedvaten van het rectum, waardoor de vorming van aambeien optreedt. Tijdens het ontlastingsproces raakt het slijmvlies dat ze bedekt beschadigd, wat resulteert in bloedingen en uitgesproken pijn.

Afhankelijk van de aard van de locatie van de knooppunten, zijn aambeien verdeeld in 2 soorten:

• Intern. Bij uitwendig onderzoek worden de formaties niet gevisualiseerd. De knopen bevinden zich boven de anus en kunnen alleen worden gedetecteerd door een arts met een digitaal onderzoek.
• Buiten. Bij deze vorm van de ziekte zijn de formaties achter de anus gelokaliseerd. Ze bevinden zich onder een dunne laag huid, maar de patiënt kan de knopen in het anusgebied gemakkelijk zelf voelen. Ze zijn ongelijk van grootte en pijnlijk bij palpatie.

Als aambeien voor het eerst tijdens de zwangerschap optraden, is het gebruikelijk om te praten over de acute aard van de pathologie. Indien onbehandeld, wordt de ziekte chronisch. In dergelijke gevallen worden perioden van exacerbatie gevolgd door perioden van remissie.

Er zijn verschillende fasenaambeien, die elk een specifieke behandeling vereisen:

• Eerst. De knooppunten bevinden zich diep boven de anale ring.
• Tweede. Bij het persen tijdens de ontlasting vallen de formaties uit, maar na voltooiing worden ze vanzelf naar binnen geplaatst.
• Derde. De knopen vallen eruit, maar de patiënt moet ze met zijn handen plaatsen.
• Vierde. In dit stadium wordt vaak een operatie uitgevoerd. Dit is te wijten aan het feit dat de knooppunten constant in een neergelaten toestand zijn en het onmogelijk is om ze zelf in te stellen, terwijl er een risico bestaat dat formaties samenknijpen.

De behandeling van aambeien tijdens de zwangerschap moet onmiddellijk na het begin van de eerste alarmerende symptomen worden gestart. Het negeren van de ziekte kan het welzijn van een vrouw aanzienlijk verslechteren en de gezondheid van een kind negatief beïnvloeden.

Redenen

Aambeien bij vrouwen tijdens de zwangerschap zijn het gevolg van overstroming van bloedvaten, die optreedt als gevolg van verhoogde belasting van de bekkenorganen.

Triggerende factoren zijn ook de volgende toestanden:

• obstipatie door veranderingen in het spijsverteringsproces;
• gedwongen immobiliteit, waardoor de uitstroom van bloed uit het onderlichaam wordt verstoord;
• misbruik van zoute of gekruide voedingsmiddelen;
• overgewicht;
• langdurig gebruik van hormonale anticonceptiva vóór de zwangerschap (dergelijke medicijnen hebben een nadelige invloed op de conditie van de wanden van bloedvaten);
• hormonale onbalans;
• verhogenitems met een gewicht van meer dan 5 kg.

Bovendien kunnen aambeien tijdens de zwangerschap (vooral in het 3e trimester) optreden als gevolg van de druk van het hoofd van de baby op het rectum.

Symptomen

De ontwikkeling van de ziekte is traag. Elke fase komt overeen met bepaalde kenmerken. In dit opzicht kan elke vrouw de ernst van de bestaande pathologie beoordelen. Maar dit sluit de noodzaak niet uit om een arts te bezoeken, aangezien aambeien tijdens de zwangerschap kunnen worden verward met andere ziekten, waaronder kanker.

In de eerste fase voelt een vrouw:

• mild ongemak tijdens het plassen;
• pijn in de anus tijdens ontlasting.

Soms kan er een kleine hoeveelheid bloed in de ontlasting gevonden worden.

2e fase wordt gekenmerkt door de volgende symptomen:

• jeuk in de anus;
• ongewone anale afscheiding;
• periodiek verlies van knopen die zichzelf resetten.

In de meeste gevallen zoeken vrouwen medische hulp in de vroege stadia van de ziekte. Anders vordert de pathologie en gaat over in externe aambeien. Tijdens de zwangerschap verslechtert deze vorm van de ziekte de gezondheidstoestand aanzienlijk en kan het de intra-uteriene ontwikkeling van het kind beïnvloeden.

De laatste etappes worden gekenmerkt door de volgende kenmerken:

• uitgesproken pijn;
• uitvallen van knooppunten die zichzelf niet resetten;
• hevig bloeden vananus;
• verhoogde lichaamstemperatuur (treedt op als reactie op de ontwikkeling van het ontstekingsproces).

Bovendien kan het verloop van aambeien tijdens de zwangerschap (foto hieronder) acuut en chronisch zijn. In het eerste geval verschijnt de pathologie plotseling, de symptomen zijn uitgesproken. Bij de chronische vorm van de ziekte worden aanvallen snel gestopt door medicijnen, maar onder invloed van uitlokkende factoren komen ze weer terug.

Tijdige behandeling van aambeien tijdens de zwangerschap in korte tijd verlicht niet alleen de toestand van de vrouw, maar vermindert ook het risico op verschillende complicaties. Het is dus noodzakelijk om een arts te raadplegen wanneer de eerste symptomen van de ziekte verschijnen: branderig gevoel, jeuk, pijn, de aanwezigheid van bloed in de ontlasting en knobbeltjes die eruit vallen tijdens het persen tijdens de ontlasting.

Diagnose

Om de vermeende diagnose te bevestigen of uit te sluiten, moet u een afspraak maken met een proctoloog. De arts zal een reeks onderzoeken voorschrijven, waarvan de resultaten duidelijk zullen maken in welk stadium van ontwikkeling de ziekte zich bevindt. Hij zal ook informatie geven over de behandeling van aambeien tijdens de zwangerschap.

Tijdens de receptie verricht de proctoloog primaire diagnostiek, waaronder een onderzoek van de patiënt en haar onderzoek. De aanwezigheid van aambeien blijkt uit het ontstoken slijmvlies van de anus, dat een rode tint heeft. Bovendien wordt er een capillair patroon op gevisualiseerd. Tijdens het onderzoek worden ook verzakte aambeien gevonden. Hun aanwezigheid maakt het mogelijk om te differentiërenziekte van oncologische pathologieën.

Om knooppunten boven de anus te detecteren, voert de arts een digitaal onderzoek uit. Het wordt als volgt uitgevoerd: de patiënt ligt op de bank, neemt de door de specialist aanbevolen positie in. Dan trekt hij medische handschoenen aan en behandelt zijn wijsvinger met vaseline. Daarna introduceert hij het langzaam in het rectum en beoordeelt de toestand van de wanden, identificeert interne knopen, analyseert hun grootte en locatie.

Op basis van de resultaten van de hoofddiagnose geeft de arts een verwijzing voor de volgende laboratoriumtests:

1. Bloedonderzoek. Nodig om bloedarmoede te bevestigen, wat een constante metgezel is van aambeien tijdens de zwangerschap.
2. Coprogramma. Met behulp van onderzoek is het mogelijk om een ontstekingsproces in de darm te detecteren.
3. feces voor occult bloed. In veel gevallen is het niet zichtbaar voor het blote oog. De analyse wordt uitgevoerd om bloedingen in de darmen op te sporen.

Het is uiterst zeldzaam tijdens de zwangerschap, artsen schrijven sigmoïdoscopie voor. Met deze methode is het mogelijk om pathologische veranderingen in het rectum in een vroeg stadium te detecteren. De essentie van de methode is als volgt: de proctoloog smeert een speciale buis met vaseline en steekt deze voorzichtig ongeveer 5 cm in de anus. Na een visuele inspectie met een optisch oculair wordt het apparaat verwijderd, wat aangeeft dat de voltooiing van de werkwijze. Als poliepen, pus, slijm of bloed worden gevonden, verwijdert de arts deze tijdens het onderzoek.

Aanop basis van de resultaten van de diagnose stelt de arts het meest effectieve behandelingsregime op.

Conservatieve therapie

Bij het kiezen van een techniek houdt de specialist niet alleen rekening met de ernst van de ziekte, maar ook met het feit dat de voorgeschreven procedures of medicijnen het verloop van de zwangerschap niet nadelig mogen beïnvloeden.

De belangrijkste methoden van conservatieve behandeling zijn:

• ontlasting normalisatie;
• hygiënische procedures;
• gebruik van medicijnen.

Gespecialiseerde remedies voor aambeien tijdens de zwangerschap worden alleen voorgeschreven als de ziekte zich in de fase 2, 3 of 4 bevindt. Helemaal aan het begin van zijn ontwikkeling is het voldoende voor een vrouw om haar dieet aan te passen en regelmatig hygiëneprocedures uit te voeren.

Om de ontlasting te normaliseren, moeten de volgende regels in acht worden genomen:

• Schakel vettig, gefrituurd en gekruid voedsel uit van het menu.
• Beperk het gebruik van meelproducten aanzienlijk.
• Weiger suikerhoudende koolzuurhoudende dranken en koffie. Het wordt aanbevolen om de voorkeur te geven aan compotes, groene thee en verse sappen.
• Het menu moet dagelijkse ontbijtgranen en groentegerechten bevatten.
• Verhoog de consumptie van bessen en fruit.
• Voeg zuivelproducten toe aan uw dieet.
• Handhaaf de waterbalans. Als er geen contra-indicaties zijn, moet u ten minste 1,5 liter pure, niet-koolzuurhoudende vloeistof drinken.

Om de aanhechting van een secundaire infectie te voorkomen, moet je wassenanus met warm water en zeep na elke stoelgang. Bij de uitwendige vorm van aambeien moet dit zo zorgvuldig mogelijk gebeuren. Na elke stoelgang is het raadzaam om doekjes te gebruiken die zijn ontworpen voor intieme hygiëne, omdat gewoon toiletpapier erg moeilijk is voor externe knopen. Alle baden met geneeskrachtige kruiden zijn verboden.

Bovendien moet je zorgen voor de kwaliteit van ondergoed. Het moet van katoen zijn en niet in de huid knijpen. De juiste keuze van ondergoed zorgt niet alleen voor comfort, maar voorkomt ook de verdere verspreiding van infecties.

Om symptomen te elimineren die de kwaliteit van leven aanzienlijk verminderen, schrijft de arts in de 2e, 3e en 4e stadia van de ziekte medicijnen voor in de vorm van tabletten en externe middelen. In de meeste gevallen hebben medicijnen in de vorm van gels, zalven, crèmes of zetpillen de voorkeur.

In de regel schrijft de arts de volgende medicijnen voor:

• Versterking van de bloedvaten. Tegen de achtergrond van hun inname wordt de uitstroom van lymfe genormaliseerd en neemt de doorlaatbaarheid van de wanden van aderen en haarvaten toe. Hierdoor stopt de ontwikkeling van het ontstekingsproces.
• Vitaminen. Benoemd in het complex. De inname van deze stoffen verbetert de algemene conditie van het lichaam aanzienlijk en daarmee ook het welzijn van een zwangere vrouw. Vitaminen helpen ook de wanden van bloedvaten te versterken.
• Microclysters. Ze zijn van twee soorten: medicinaal en laxerend. In het eerste geval elimineert het gebruik ervan ontstekingen, in het tweede geval is er een verzachting van de ontlastingmassa's in de darmen en omhullen het slijmvlies, wat zorgt voor comfort tijdens de ontlasting.
• Laxeermiddelen. Hun afspraak is alleen aan te raden als een zwangere vrouw regelmatig moeite heeft met het legen van haar darmen. De samenstelling van het medicijn moet worden gedomineerd door natuurlijke ingrediënten.
• Rectale zetpillen en zalven. Het is hun taak om pijn te elimineren en ontstekingen te verlichten.

Momenteel zijn er veel medicijnen goedgekeurd voor gebruik tijdens de zwangerschap. De geschiktheid van het voorschrijven van een bepaald geneesmiddel dient echter uitsluitend door de behandelend arts te worden beoordeeld. Dit komt doordat sommige medicijnen stoffen bevatten die kunnen leiden tot een miskraam of vroeggeboorte.

Rectale zalven en zetpillen zijn een groep medicijnen die het vaakst worden voorgeschreven tijdens de periode van het baren van een kind. In de regel beveelt de arts het gebruik van de volgende remedies aan:

• "Hepatrombine". Dit medicijn verlicht pijn, stopt het bloeden en vermindert de ernst van het ontstekingsproces.
• "Heparine zalf". Tijdens de zwangerschap met aambeien heeft het een ontstekingsremmend effect, verlicht het pijn in korte tijd. Bovendien helpt de tool om bloedstolsels in de bloedvaten te elimineren. Voor aambeien tijdens de zwangerschap wordt "Heparinezalf" zowel uitwendig gebruikt als op een tampon, die vervolgens in de anus wordt ingebracht.
• Proctoglivenol. Het middel normaliseert de vaattonus, vermindert de doorlaatbaarheid van aderen en haarvaten, stopt ontstekingenverwerken en pijn verlichten.
• "Natalsid". Het hoofdbestanddeel van het medicijn zijn bruine algen, die niet alleen het verloop van de ziekte verbeteren, maar ook de ontlasting verzachten. Afgaande op de beoordelingen, verdwijnen aambeien tijdens de zwangerschap in korte tijd en is het probleem van constante constipatie ook opgelost.
• "Reliëf". Kaarsen versnellen de genezing van het slijmvlies, verzachten het en elimineren ontstekingen.

Het schema voor het gebruik van crèmes en zalven voor aambeien tijdens de zwangerschap moet ook worden gemaakt door de behandelend arts, aangezien hij dit doet rekening houdend met de individuele kenmerken van de gezondheid van de patiënt.

Chirurgie

In de regel wordt de bewerking om knooppunten te verwijderen uitgevoerd na levering. In noodsituaties (bloeden, knijpen) is chirurgische interventie geïndiceerd met behulp van methoden die tijdens de zwangerschap acceptabel zijn.

Deze omvatten:

1. Recto-anaal tillen. De essentie van de methode is om knopen te trekken met speciale draden.
2. Hemorrhoidectomie. Tijdens de operatie worden hemorrhoidale formaties verwijderd met een laserscalpel.
3. Ligatie - knooppunten trekken die afsterven en binnen een paar dagen vanzelf weer afvallen.
4. Fotocoagulatie. De essentie van de methode is als volgt: met behulp van infraroodapparatuur worden de knooppunten verwarmd, waardoor het proces van hun dood begint.

Chirurgische ingreep tijdens de zwangerschap wordt in zeldzame gevallen behandeld, aangezien aambeien geen contra-indicatie zijn voor een natuurlijke bevalling.

Volksbehandelingen

Om onaangename symptomen te elimineren, is het toegestaan om niet-traditionele methoden te gebruiken. Het is belangrijk om te begrijpen dat alternatieve methoden voor de behandeling van aambeien tijdens de zwangerschap thuis vooraf moeten worden overeengekomen met de arts.

Meest effectieve recepten:

• Appliques met duindoornolie. Het gebruik ervan vermindert de ernst van het ontstekingsproces en bevordert de genezing van het slijmvlies.
• Rasp de bieten en wortelen fijn, meng ze in een verhouding van 1:1 en wikkel ze in gaas. Breng een kompres aan gedurende minstens 1 uur.
• Bereid een afkooksel van de schors of viburnumbessen. Regelmatig gebruik ervan helpt om van pijn af te komen en stopt het bloeden. Tegelijkertijd is het onwenselijk om tijdens de zwangerschap verse bessen te gebruiken.
• Vermaal lijsterbessen en breng aan op het getroffen gebied in de vorm van een kompres. De resulterende slurry stopt met bloeden en bestrijdt ziektekiemen.

Als een allergische reactie optreedt, moet zelfmedicatie met folkmethoden worden stopgezet.

Consequenties

Aambeien is een ziekte waarvan de behandeling niet kan worden uitgesteld tot de postpartumperiode. Dit komt door het feit dat een zwangere vrouw zich geleidelijk slechter gaat voelen, wat de intra-uteriene ontwikkeling van het kind alleen maar kan beïnvloeden. Bovendien verhoogt het negeren van het probleem aanzienlijk het risico dat een secundaire infectie zich bij het bestaande ontstekingsproces voegt, wat gevaarlijk is voor de baby.

Anemie is ook een van de ernstigegevolgen van aambeien tijdens de zwangerschap. Wat te doen om dit te voorkomen? Bij de eerste tekenen van pathologie is het noodzakelijk om contact op te nemen met een proctoloog. Tijdige medische zorg helpt infecties, bloedarmoede en de bijbehorende hypoxie te voorkomen.

Preventie

Op basis van talloze beoordelingen zijn aambeien tijdens de zwangerschap geen zin. Het is vrij gemakkelijk te behandelen, maar artsen raden bepaalde preventieve maatregelen aan, omdat de ziekte het welzijn van een zwangere vrouw negatief beïnvloedt.

Om de ontwikkeling van pathologie te voorkomen, heb je nodig:

1. Constant een normale darmfunctie behouden. Het aanpassen van het dieet in overeenstemming met de principes van gezond eten helpt om constipatie kwijt te raken.
2. Bewaak het lichaamsgewicht.
3. Til geen zware voorwerpen op.
4. Doe elke dag eenvoudige gymnastiekoefeningen. Dit is nodig om congestie in de bekkenorganen kwijt te raken.
5. Stop met lange wandelingen maken.

Naleving van deze aanbevelingen vermindert het risico op ziekte aanzienlijk.

Tot slot

Aambeien tijdens de zwangerschap zijn niet ongewoon, maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, moeten ze worden behandeld. Anders kunnen ernstige complicaties niet worden vermeden. Wanneer de eerste waarschuwingssignalen verschijnen, dient u contact op te nemen met een proctoloog, die het meest geschikte behandelingsregime zal opstellen.