Birmese kat - het heilige symbool van Myanmar

Birmese kat - het heilige symbool van Myanmar
Birmese kat - het heilige symbool van Myanmar
Anonim
Birmese kat
Birmese kat

Heilig Birma - dit wordt soms een kat van dit ras genoemd. En het is geen toeval. In haar thuisland, in het huidige Myanmar, hebben deze pluizige wezens lang in boeddhistische kloosters gewoond. Men geloofde dat de Birmese kat de geleider is van de zielen van overleden monniken naar het hiernamaals. En hoe meer mensen Perfection bereikten, hoe goudenr de vacht van het huisdier werd. En die monniken die niet tot het Absolute konden opstaan, keerden terug naar hun geboorteklooster in de vorm van … kittens van het genoemde ras. In Thailand verzekeren ze dat het heilige Birma in hun land is opgegroeid en de klassieke Siamezen heeft gekruist met langharige oosterlingen.

Oosterse legendes kunnen worden gecontrasteerd met documentaire verslagen van Europeanen. In 1919 bracht de Amerikaanse miljonair Vanderbilt een kat naar Nice van zijn reis naar Indochina, waar de nakomelingen van een nieuwe generatie werden geboren. De Fransen zeggen anders. Ze beweren dat Birmese katten zijn verschenen als gevolg van hun…selectie werk. Het doel was om een dier naar voren te brengen dat qua kleur en lichaamsbouw vergelijkbaar was met de Siamees, maar dan luchtiger. Hiervoor waren Perzische katten verbonden aan het selectiewerk. Hoe is het gebeurd?

Birmese katten
Birmese katten

Breeders hebben gewerkt om de Perzische stop volledig te verwijderen. De schrille en onaangename stem van de Siamees werd ook geëlimineerd. Als gevolg hiervan is de Birmese kat de eigenaar van alleen de beste eigenschappen van beide rassen. Hij werd meteen populair! Heilige Birma werd ingeschreven in het Franse register in 1925 (voor het eerst deelgenomen aan de tentoonstelling in 1926). Het VK en de VS erkenden het ras respectievelijk in 1966 en 1967.

De Birmese kat heeft een zeer karakteristieke "Romeinse" neus. Het is van gemiddelde lengte, in verhouding tot het hoofd, maar de neusgaten bevinden zich aan de onderkant van de lob. In profiel zie je een lichte uitstulping - een Romeinse bult. Het hoofd lijkt een beetje op het profiel van een Aziaat. Het bovenste deel is naar achteren afgeschuind, wat de indruk wekt van Mongoolse jukbeenderen. De oren zijn middelgroot, rond en ver uit elkaar. De kaken en kin zijn enorm. Ogen - doordringend blauw, en hoe intenser de toon, hoe beter. Heilige Birma onderscheidt zich van andere oosterlingen door een gedrongen, gedrongen lichaamsbouw met grote, sterke poten.

Birmese kat foto
Birmese kat foto

De bontjas verdient een speciale vermelding. De Birmese kat - op de foto is dit goed te zien - heeft een lange zijdeachtige vacht. Het is kort op de snuit. Daarom hebben vertegenwoordigers van het ras niet zulke oogproblemen als hun Perzische voorouders. Onmiddellijk op de wangen wordt het haar langer, groeit het uit tot een dikke kraag en zelfs tot een luxueuze franje. Verder langs het lichaam stroomt het in zijdeachtige golven, licht gekruld op de buik. Maar - nogmaals, in tegenstelling tot de vacht van Perzische katten - heeft hun vacht niet de neiging om te klitten en klitten te vormen. De kleur is typisch Siamees, maar Sacred Birma wordt gekenmerkt door witte laarzen en handschoenen. De staart lijkt op een lichte veer.

De Birmese kat combineerde de beste eigenschappen van de twee rassen in zijn karakter. Hij is erg slim, maar matig actief. Hij verv alt niet in hysterie, zijn stem is harmonieus, met een lichte heesheid. Het dier is erg sociaal, niet bang voor vreemden. Maar als Birma ziet dat je het druk hebt, kan ze even 'onzichtbaar' worden. Ondanks hun lange vacht is het niet zo moeilijk om voor dit ras te zorgen.

Aanbevolen: