Het verhaal van hoe Misha een brief schreef aan zijn geliefde

Het verhaal van hoe Misha een brief schreef aan zijn geliefde
Het verhaal van hoe Misha een brief schreef aan zijn geliefde
Anonim

De wereld, die voortdurend evolueert, brengt nieuwe technologieën, communicatiemiddelen en veel nieuw "speelgoed" in ons leven, zowel voor kinderen als voor volwassenen. Maar niemand zal ontkennen dat met de technologische vooruitgang, die in de loop van de tijd, die steeds sneller gaat, veel goede dingen geleidelijk en onherroepelijk uit ons leven verdwijnen.

Liefdesbrief
Liefdesbrief

Schrijf je vaak brieven op papier met gewone inkt, zoals op school, ijverig letters tekenend, bang om een fout te maken? We zijn het ermee eens dat we veel vaker brieven per e-mail verzenden, berichten via de telefoon verzenden, woorden typen op sociale netwerken - zelfs een brief aan een geliefde.

Dit verhaal gebeurde drie jaar geleden met een van mijn, destijds onbekende, vriendjes. Misha Korablev werkte als specialist op de afdeling bedrijfsleningen bij een particuliere bank in een klein stadje in het westen van het land. Lange tijd hield hij erg van de specialist van de tweede categorie Yulia van de naburige afdeling. Dit blonde meisje met blauwe ogen heeft lang de aandacht van de held getrokken. Hij zag haar voor het eerst bij een toeristenbijeenkomsttoen ze voor het eerst een baan bij een bank kreeg. Daarna moesten ze samen in tassen springen in een race met de specialisten van een concurrerende bank, en dan - samen juichen bij de overwinning.

Maar Misha is van kinds af aan altijd erg verlegen geweest. Hij kon Yulia niet pakken en benaderen, zoals veel vrienden hem adviseerden. Ik kon het niet, mezelf er constant van overtuigen dat er geen geschikte gelegenheid was, dat er geen tijd op het werk was, of dat er gewoon niet de juiste woorden waren om tegen haar te zeggen.

Brief aan een dierbare
Brief aan een dierbare

Op een avond, terwijl hij een bekende roman herlas, stuitte Misha op een scène waarin zijn favoriete held Ivan Borisovitsj een brief aan zijn geliefde vrouw schreef, en besloot dat hij beslist een "brief aan zijn geliefde". Nee, Misha wist niet zeker of dit liefde was, maar hij vond het idee van de brief erg leuk. Onze held legde het boek met vergeelde bladen opzij, pakte het A4-blad dat op de plank lag en begon te schrijven, waarbij hij zich onmiddellijk betrapte op de gedachte dat hij de afgelopen vijf jaar niet alleen een brief aan zijn vriendin had geschreven, maar zelfs aan een familielid of verre vriend.

Begon woorden te schrijven. De woorden waren eenvoudig - zonder metaforen en pathos. Hij schreef het zoals het is - hij beschreef wat hij voelde toen hij haar voor het eerst zag, vertelde over zichzelf in een brief, maakte grapjes over wederzijdse kennissen en over het werk van de bank, er waren wat grappen over de bazen en hun gedrag op het laatst bedrijfsfeest.

Toen de brief klaar was, pakte Misha hem netjes in een envelop en de volgende dag vroeg ze een vriendin van Yulia's afdeling om hem discreet in papieren op haar bureau te leggen.

Brief aan een dierbare
Brief aan een dierbare

Dus het was gedaan. Julia vond een brief voor het avondeten toen…slaagde erin om alle documenten die bovenop de felbegeerde envelop lagen te "ontgraven" met een geschilderde goudvink. Ik lees het. Je kon zien hoe er geleidelijk een glimlach op haar gezicht opbloeide. Niet omdat Misha's sympathie wederzijds was (na de toeristenbijeenkomst schonk Yulia weinig aandacht aan de man met de wenkbrauwen van het naburige departement, en ze had toen een jonge man), maar omdat het haar eerste brief van een fan was, behalve voor de basisschool.

Het meisje benaderde Misha onmiddellijk, bedankte hem voor de brief en zei dat ze de grappen op prijs stelde. Ze ontmoetten elkaar weer. We hebben vrienden gemaakt. Vaak samen uit eten geweest.

Er is sinds die dag veel gebeurd in het leven van de bank, in het leven van deze jonge mensen. Het is mogelijk (en zelfs waarschijnlijk!) dat de dingen heel anders zouden zijn geweest zonder deze kleine brief die dag. En er gaat nog veel gebeuren en veranderen. De tijd staat immers niet stil. Maar het is heel belangrijk dat deze tijd ons geen belangrijke en noodzakelijke dingen ontneemt, zoals boeken, brieven, live meetings, gesprekken, wandelingen. Op een dag is het tenslotte gewoon iets simpels, zoals deze "brief aan je geliefde", dat je leven kan veranderen.

Aanbevolen: